چه کسانی نباید یوگا انجام بدهند

اگرچه یوگا به‌عنوان یک سیستم جامع برای ارتقاء سلامت جسمی و روانی شناخته می‌شود و برای بسیاری از افراد فواید قابل‌توجهی به همراه دارد، اما واقعیت این است که این تمرین نیز مانند هر روش درمانی یا تمرینی دیگر برای همه افراد در همه شرایط مناسب نیست. برخی وضعیت‌های پزشکی یا فیزیولوژیکی خاص وجود دارند که در آن‌ها انجام تمرینات یوگا، به‌ویژه بدون راهنمایی تخصصی، می‌تواند نه‌تنها بی‌اثر بلکه آسیب‌زا باشد.

در نظام آموزشی آکادمی طاتا، تأکید بر ایمنی، خودآگاهی بدنی و شناخت محدودیت‌های فردی از ارکان کلیدی تمرین است. در همین راستا، شناخت شرایطی که در آن‌ها انجام یوگا توصیه نمی‌شود یا نیاز به تنظیم و نظارت دارد، یکی از پیش‌نیازهای ورود آگاهانه به این مسیر است. بسیاری از آسیب‌های شایع در تمرینات یوگا، نه به‌دلیل ذات این روش بلکه به‌دلیل عدم رعایت اصول ایمنی یا ناآگاهی از وضعیت سلامت فردی رخ می‌دهند.

در این مقاله، به‌صورت تخصصی و طبقه‌بندی‌شده بررسی می‌کنیم که چه گروه‌هایی باید در انجام یوگا احتیاط کنند، در چه شرایطی تمرین کاملاً منع دارد، و چگونه می‌توان با تنظیم حرکات و رعایت نکات ایمنی، حتی در شرایط خاص نیز از فواید این تمرین بهره‌مند شد. این اطلاعات نه‌تنها برای هنرجویان، بلکه برای مربیان یوگا نیز حیاتی است.

وضعیت‌های پزشکی با ریسک بالا برای انجام یوگا

یکی از مهم‌ترین پیش‌شرط‌های شروع تمرین یوگا، آگاهی کامل از وضعیت سلامت عمومی بدن است. برخی بیماری‌ها یا ناپایداری‌های فیزیولوژیک می‌توانند باعث افزایش احتمال آسیب، تشدید علائم یا حتی خطرات جدی‌تر در طول تمرین شوند. در این بخش، مهم‌ترین شرایط پزشکی که نیاز به احتیاط یا اجتناب کامل از یوگا دارند را بررسی می‌کنیم.

۱. فشار خون کنترل‌نشده (بالا یا پایین)

افرادی که دچار فشار خون بالا یا پایین ناپایدار هستند، باید با احتیاط کامل وارد تمرینات یوگا شوند. حرکاتی که باعث افزایش فشار داخل شکمی، ایستایی طولانی یا وارونگی (مانند Shoulder Stand یا Headstand) می‌شوند، می‌توانند وضعیت را تشدید کنند. در صورت عدم پایش دقیق، خطراتی مانند سرگیجه، افت یا جهش فشار خون، و حتی غش وجود دارد.

توصیه آکادمی طاتا: یوگا برای کنترل فشار خون مفید است، اما باید با تمرکز بر تنفس، حرکات سبک، و اجتناب از وارونگی انجام شود و صرفاً زیر نظر مربی متخصص.

۲. بیماری‌های قلبی و عروقی

افراد با سابقه سکته قلبی، نارسایی قلبی، آریتمی شدید یا گرفتگی عروق کرونری، نباید بدون تأیید پزشک و مربی آموزش‌دیده درگیر تمرینات یوگا شوند. برخی از حرکات (مثل باز و بسته شدن قفسه سینه یا حرکات استقامتی شدید) ممکن است فشار بیش از حد بر سیستم قلبی وارد کنند.

نکته مهم: یوگا درمانی می‌تواند در بهبود کیفیت زندگی بیماران قلبی نقش داشته باشد، اما نوع تمرین، شدت، و زمان اجرا باید به‌دقت شخصی‌سازی شود.

۳. دیابت کنترل‌نشده

در افراد با دیابت نوع ۱ یا ۲ که کنترل قند خون پایدار نیست، خطر هیپوگلیسمی یا اختلال در متابولیسم در حین تمرین یوگا وجود دارد. به‌خصوص در تمرینات شدیدتر یا جلساتی که با گرسنگی آغاز می‌شوند.

توصیه ایمنی:

  • تمرین باید در زمان مناسب (مثلاً یک ساعت پس از وعده غذایی سبک) انجام شود.
  • همیشه دستگاه تست قند خون و خوراکی اورژانسی در دسترس باشد.
  • مربی باید در جریان دقیق وضعیت متابولیک هنرجو باشد.

۴. اختلالات تیروئید (کم‌کاری یا پرکاری شدید)

در مواردی مانند هیپرتیروئیدیسم (پرکاری شدید)، حرکات سریع یا تنفس‌های قوی مثل کاپالابهاتی می‌توانند ضربان قلب را ناگهان افزایش دهند. همچنین در کم‌کاری شدید تیروئید، ضعف عضلانی و اختلال در تنظیم دمای بدن مشاهده می‌شود که تمرین را دشوار و حتی خطرناک می‌کند.

نکته تخصصی: افراد با اختلالات تیروئیدی فعال، تنها با تجویز پزشک و انتخاب سبک‌های ملایم (مثل رستوراتیو یا یوگا درمانی) می‌توانند وارد تمرین شوند.

آسیب‌ها و مشکلات اسکلتی – عضلانی

یوگا اگرچه به‌عنوان تمرینی ایمن و کم‌فشار شناخته می‌شود، اما در صورت وجود آسیب‌های فعال، نقص ساختاری یا بیماری‌های مزمن اسکلتی–عضلانی، می‌تواند باعث تشدید علائم، درد یا حتی آسیب‌دیدگی بیشتر شود. در این بخش، مهم‌ترین اختلالاتی که در آن‌ها یوگا باید با احتیاط یا ممنوعیت همراه باشد را بررسی می‌کنیم.

۱. دیسک کمر یا گردن (در مرحله فعال یا حاد)

فتق یا بیرون‌زدگی دیسک بین‌مهره‌ای یکی از شایع‌ترین دلایل مراجعه به درمانگران یوگا است؛ اما در مرحله حاد یا التهابی دیسک کمر یا گردن، بسیاری از حرکات یوگا می‌توانند منجر به فشار مضاعف بر اعصاب نخاعی شوند.

حرکات ممنوعه در این وضعیت:

  • خم شدن‌های زیاد به جلو یا عقب
  • چرخش‌های شدید ستون فقرات
  • حرکات وارونه مانند پل یا ایستادن روی شانه

توصیه آکادمی طاتا: تنها سبک یوگا درمانی با مربی متخصص در آناتومی ستون فقرات، و پس از تصویربرداری و تأیید پزشک مجاز است.

۲. آرتروز مفاصل پیشرفته

در مراحل پیشرفته آرتروز، غضروف مفصلی تحلیل رفته و سطح استخوان‌ها در تماس مستقیم قرار دارد. هر نوع فشار یا حرکت اشتباه می‌تواند باعث التهاب و درد بیشتر شود.

مفاصل در معرض خطر:

  • زانو
  • لگن
  • مچ دست و شانه

نکته ایمنی: تمرین باید بدون تحمل وزن روی مفاصل آسیب‌دیده، با حمایت ابزاری (مثل بلوک، پتو، بند یوگا) انجام شود. استفاده از سبک‌های رستوراتیو یا حرکات در حالت خوابیده پیشنهاد می‌شود.

۳. پوکی استخوان شدید (Osteoporosis)

افراد مبتلا به پوکی استخوان پیشرفته در معرض خطر شکستگی ناشی از فشار یا سقوط جزئی هستند. حرکاتی که فشار زیاد بر مهره‌های ستون فقرات، لگن یا استخوان ران وارد می‌کنند باید به‌طور کامل اجتناب شوند.

حرکات پرخطر:

  • خم شدن ناگهانی به جلو یا عقب
  • حرکات تعادلی روی یک پا بدون حمایت
  • چرخش‌های شدید تنه

توصیه ایمنی: یوگا باید صرفاً در وضعیت‌های ایمن، پایدار و بدون فشار انجام شود. تنفس، تمرکز و حرکات بسیار ملایم کفایت می‌کنند.

دوران‌های خاص فیزیولوژیک: بارداری، قاعدگی شدید و

در دوره‌های طبیعی اما حساس فیزیولوژی بدن، مانند بارداری یا قاعدگی، بدن در وضعیت‌های متفاوتی از نظر هورمونی، عضلانی و روانی قرار می‌گیرد. در این شرایط، حتی حرکات ساده یوگا هم می‌توانند تأثیرات غیرمنتظره‌ای داشته باشند. از این رو در آموزش‌های تخصصی آکادمی طاتا، همواره تأکید می‌شود که تمرین باید متناسب با فاز زیستی بدن تنظیم شود.

۱. سه‌ماهه اول بارداری

در این دوره، سطح هورمون‌ها به‌سرعت تغییر می‌کند، کاشت جنین در دیواره رحم در حال تثبیت است و بسیاری از زنان دچار تهوع، خستگی یا افت فشار هستند. در این بازه زمانی، حرکات شدید یا فشاری حتی در ظاهر ساده می‌توانند منجر به اختلال در روند بارداری شوند.

نکات ایمنی کلیدی:

  • اجتناب کامل از حرکات پیچشی عمیق، وارونگی و فشرده‌سازی شکم
  • پرهیز از تمرین‌های دمای بالا یا یوگای فعال (مثل وینیاسا)
  • مشورت با پزشک و تمرین صرفاً زیر نظر مربی آموزش‌دیده در یوگای بارداری

۲. دوران قاعدگی با درد یا خونریزی شدید

یوگا به‌طور کلی می‌تواند در تنظیم سیکل قاعدگی مؤثر باشد؛ اما در روزهایی با درد شدید، سرگیجه، ضعف یا خونریزی بیش‌ازحد باید تمرین با دقت انتخاب شود. برخی حرکات ممکن است فشار غیرضروری به ناحیه شکمی یا لگنی وارد کنند.

توصیه‌ها:

  • اجتناب از حرکات وارونه مانند shoulder stand
  • انجام حرکات ملایم، خوابیده یا حرکات تنفسی آرام‌بخش
  • توجه به آستانه تحمل بدن و عدم اجبار در تمرین

۳. دوران پس از زایمان یا سزارین (Postpartum)

بازگشت سریع به تمرین یوگا پس از زایمان طبیعی یا سزارین می‌تواند خطرناک باشد—به‌ویژه در صورت ضعف کف لگن، پارگی عضلات شکم (diastasis recti) یا عدم بهبودی زخم. شروع زودهنگام یوگا می‌تواند باعث افتادگی رحم، کمردرد یا افزایش فشار داخلی شکم شود.

نکته تخصصی:

  • حداقل ۶ هفته پس از زایمان طبیعی و ۸–۱۰ هفته پس از سزارین (در صورت تأیید پزشک)
  • تمرکز اولیه بر تنفس، فعال‌سازی ملایم کف لگن و ریکاوری ذهنی–جسمی
  • استفاده از سبک‌های یوگا ترمیمی (Restorative Yoga)

اختلالات روانی و عصبی؛ مرز بین آرامش و آسیب

یوگا در بسیاری از منابع علمی به‌عنوان مکمل درمانی برای مشکلات روانی مانند اضطراب، افسردگی و اختلالات استرس معرفی شده است. اما زمانی‌که این اختلالات در مرحله شدید یا کنترل‌نشده باشند، برخی تکنیک‌های یوگا ممکن است ناخواسته باعث فعال‌سازی مجدد ترس‌ها، خاطرات یا بی‌ثباتی عصبی شوند. به همین دلیل، شناخت محدودیت‌های روانی از الزامات تمرین ایمن است—ویژه در سبک‌هایی مانند مدیتیشن، یوگانیدرا یا پرانایاما.

۱. اختلالات اضطرابی شدید (Panic Attack، GAD)

افرادی که دچار حملات پانیک، اضطراب تعمیم‌یافته یا فوبیای شدید هستند، ممکن است هنگام ورود به سکوت یا مواجهه با فضای بسته کلاس یوگا دچار تشدید علائم شوند.

توصیه تخصصی:

  • اجتناب از تکنیک‌های تنفس سریع (مانند کاپالابهاتی یا باسترکا)
  • تمرکز بر تنفس طبیعی، حرکات ساده و بازگشت تدریجی به بدن
  • استفاده از کلاس‌های خصوصی با مربی آموزش‌دیده در یوگا درمانی

۲. PTSD یا اختلال استرس پس از سانحه

در افراد با سابقه ترومای روانی، تمریناتی مانند یوگانیدرا، تجسم یا مدیتیشن‌های طولانی ممکن است موجب بازگشت ناخودآگاه خاطرات آسیب‌زا شوند. حالت درازکش، بستن چشم و رهاسازی کنترل ذهنی در چنین شرایطی می‌تواند احساس ناامنی ایجاد کند.

توصیه آکادمی طاتا:

  • انتخاب تکنیک‌های یوگا تراوما-محور (Trauma-Sensitive Yoga)
  • حفظ اختیار شرکت‌کننده در تمام مراحل تمرین (باز بودن چشم، انتخاب حالت بدن و…)
  • تمرکز بر تمرینات فیزیکی سبک با هدایت کامل و محیط کنترل‌شده

۳. افسردگی مزمن یا اختلال دوقطبی (Bipolar Disorder)

در اختلالات خلقی پایدار نشده، تمرینات یوگا به‌ویژه انواع فعال مانند وینیاسا یا یوگای قدرتی ممکن است نوسانات خلقی را تشدید کنند. از طرفی، برخی مدیتیشن‌ها هم در مراحل افسردگی شدید ممکن است منجر به درون‌گرایی منفی و انزوای بیشتر شوند.

پیشنهاد ایمنی:

  • تمرین صرفاً تحت نظارت پزشک یا مشاور روان
  • انتخاب سبک‌های ملایم، پیوسته و کوتاه‌مدت
  • پرهیز از تکنیک‌هایی که تمرکز بیش‌ازحد روی درون‌نگری دارند

نکات ایمنی عمومی برای انجام یوگا در هر شرایط جسمی یا روانی

یوگا اگرچه تمرینی ملایم، کم‌خطر و قابل‌دسترس به نظر می‌رسد، اما بدون رعایت برخی اصول ایمنی پایه، می‌تواند منجر به آسیب‌های عضلانی، تشدید وضعیت‌های موجود یا نارضایتی از تجربه تمرین شود. این نکات نه‌تنها برای افراد دارای محدودیت، بلکه برای تمامی هنرجویان در هر سطحی ضروری است.

۱. مشاوره پزشکی پیش از شروع تمرین (در صورت وجود بیماری)

پیش از آغاز تمرین یوگا، افرادی که:

  • بیماری زمینه‌ای دارند (قلب، تیروئید، دیابت و…)
  • داروی خاص مصرف می‌کنند
  • سابقه جراحی یا آسیب‌دیدگی دارند

باید حتماً با پزشک معالج یا متخصص طب فیزیکی مشورت کنند. این کار به مربی کمک می‌کند تا مسیر تمرین را متناسب‌سازی کرده و از حرکات پرخطر پرهیز کند.

۲. انتخاب مربی متخصص و آگاه به ساختار بدن

تمامی سبک‌های یوگا نیازمند راهنمایی فردی آموزش‌دیده هستند؛ اما برای افراد با شرایط خاص، این موضوع حیاتی است. مربی باید:

  • با آناتومی کاربردی آشنا باشد
  • سابقه کار با هنرجویان دارای شرایط خاص را داشته باشد
  • تمرینات جایگزین (modification) ارائه دهد

در آکادمی طاتا، انتخاب مربی بر اساس تخصص و تجربه در سبک‌های درمان‌محور انجام می‌شود.

۳. عدم مقایسه با دیگران و پذیرش محدودیت‌های بدنی

یکی از دلایل آسیب در یوگا، تلاش برای تقلید حرکات پیشرفته دیگران یا بی‌توجهی به محدودیت‌های فردی است. تمرین یوگا «غیررقابتی» و بر پایهٔ آگاهی بدنی است. هنر یوگا، تطابق است نه فشار.

۴. تنظیم شدت و مدت تمرین بر اساس شرایط روزانه بدن

وضعیت بدن در هر روز متفاوت است. خستگی، بی‌خوابی، کم‌آبی بدن یا استرس می‌تواند آستانه تحمل را کاهش دهد. تنظیم تمرین باید روزانه و انعطاف‌پذیر باشد، حتی اگر شما فردی سالم و باتجربه هستید.

۵. خودداری از تمرین در موارد خاص

در مواردی مانند:

  • تب یا عفونت فعال
  • سرگیجه یا ضعف ناگهانی
  • حالت تهوع، درد شکمی یا تپش قلب شدید

تمرین باید فوراً متوقف شده و مشاوره پزشکی دریافت شود.

نکات ایمنی عمومی برای انجام یوگا در هر شرایط جسمی یا روانی

یوگا اگرچه تمرینی ملایم، کم‌خطر و قابل‌دسترس به نظر می‌رسد، اما بدون رعایت برخی اصول ایمنی پایه، می‌تواند منجر به آسیب‌های عضلانی، تشدید وضعیت‌های موجود یا نارضایتی از تجربه تمرین شود. این نکات نه‌تنها برای افراد دارای محدودیت، بلکه برای تمامی هنرجویان در هر سطحی ضروری است.

۱. مشاوره پزشکی پیش از شروع تمرین (در صورت وجود بیماری)

پیش از آغاز تمرین یوگا، افرادی که:

  • بیماری زمینه‌ای دارند (قلب، تیروئید، دیابت و…)
  • داروی خاص مصرف می‌کنند
  • سابقه جراحی یا آسیب‌دیدگی دارند

باید حتماً با پزشک معالج یا متخصص طب فیزیکی مشورت کنند. این کار به مربی کمک می‌کند تا مسیر تمرین را متناسب‌سازی کرده و از حرکات پرخطر پرهیز کند.

۲. انتخاب مربی متخصص و آگاه به ساختار بدن

تمامی سبک‌های یوگا نیازمند راهنمایی فردی آموزش‌دیده هستند؛ اما برای افراد با شرایط خاص، این موضوع حیاتی است. مربی باید:

  • با آناتومی کاربردی آشنا باشد
  • سابقه کار با هنرجویان دارای شرایط خاص را داشته باشد
  • تمرینات جایگزین (modification) ارائه دهد

در آکادمی طاتا، انتخاب مربی بر اساس تخصص و تجربه در سبک‌های درمان‌محور انجام می‌شود.

۳. عدم مقایسه با دیگران و پذیرش محدودیت‌های بدنی

یکی از دلایل آسیب در یوگا، تلاش برای تقلید حرکات پیشرفته دیگران یا بی‌توجهی به محدودیت‌های فردی است. تمرین یوگا «غیررقابتی» و بر پایهٔ آگاهی بدنی است. هنر یوگا، تطابق است نه فشار.

۴. تنظیم شدت و مدت تمرین بر اساس شرایط روزانه بدن

وضعیت بدن در هر روز متفاوت است. خستگی، بی‌خوابی، کم‌آبی بدن یا استرس می‌تواند آستانه تحمل را کاهش دهد. تنظیم تمرین باید روزانه و انعطاف‌پذیر باشد، حتی اگر شما فردی سالم و باتجربه هستید.

۵. خودداری از تمرین در موارد خاص

در مواردی مانند:

  • تب یا عفونت فعال
  • سرگیجه یا ضعف ناگهانی
  • حالت تهوع، درد شکمی یا تپش قلب شدید

تمرین باید فوراً متوقف شده و مشاوره پزشکی دریافت شود.

آگاهی، کلید یک تمرین ایمن و مؤثر است

تمرین یوگا، اگر به‌درستی انتخاب، هدایت و اجرا شود، یکی از سودمندترین روش‌ها برای بهبود سلامت ذهن و جسم است. اما همان‌طور که در این مقاله بررسی شد، شرایط پزشکی، فیزیولوژیکی یا روانی خاصی وجود دارد که می‌تواند انجام یوگا را به یک تمرین پرریسک یا نامناسب تبدیل کند. مهم نیست که شما یک هنرجوی تازه‌کار هستید یا فردی با سال‌ها تجربه در این مسیر؛ شناخت محدودیت‌های بدنی، مشورت با پزشک، و راهنمایی گرفتن از مربیان متخصص، ضروری‌ترین قدم پیش از ورود به هر نوع تمرینی است.

در طاتا، ما بر این باوریم که هیچ تمرینی نباید برای همه یکسان باشد. به همین دلیل، در دوره‌های آموزشی و تمرینات هدایت‌شده، رویکرد شخصی‌سازی تمرین، آگاهی‌محور بودن و ایمنی، در اولویت قرار دارد. اگر در هر یک از دسته‌هایی که در این مقاله مطرح شد قرار می‌گیرید، پیشنهاد می‌کنیم پیش از آغاز هر دوره یا تمرین، با تیم پشتیبانی یا مربیان متخصص طاتا آکادمی مشورت کنید.

تمرین یوگا زمانی بیشترین اثر را دارد که نه از روی اجبار، بلکه با درک، احترام و شناخت کامل از وضعیت ذهن و بدن انجام شود.

آیا این مقاله مناسب بود؟

برروی ستاره ها کلیک کنید

خیلی مناسب 0 / 5. شمارش آرا: 0

تا این لحظه رای داده نشده است.

اشتراک در
اطلاع از
guest
0 Comments
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها